top of page

İtalya'nın Kuzeyi ile Güneyi

Sevgili İtalya severler, bu biraz derin bir konu olmakla birlikte hafif bahsetmekte fayda var, zira İtalyan kültürünün önemli gerçeklerinden birini oluşturuyor.


Kuzey ve güney arasındaki ciddi farkları kulaktan dolma biliyordum fakat seneler önce Napoli seviyesinde güneyde yer alan bir yerde yaşayıp, şimdi de Bolonya gibi daha kuzeyde bir yerde yaşamaya başlayınca bu farkları çok net görme şansım oldu. Hatta buraya gelirken beklediğimden farklı bir İtalya buldum diyebilirim.


Bildiğim kadarıyla ve İtalyanlardan da teyidini aldığım doğrultuda söyleyebilirim ki; aslında İtalya'nın kuzey insanları ile güney insanları birbirinden haz etmiyorlar, kuzey güneyi hor görürken, güney de kuzeyi sevimsiz ve kendini beğenmiş buluyor.


italyanın kuzeyi ve güneyi

Bu bazın ötesinde gerek davranışsal, gerek mutfağa ve yaşama dair birçok fark var. Güneyde zaman kavramı biraz sıkıntılı mesela, dokuzda başlayacak olan dersin, dokuz buçuk - ondan önce başladığını gördüğümüz olmadı. Ya da "onda buluşuyoruz" deyip, on birde gelen sevgili İtalyan arkadaşlarımız vardı, hatta hepsi öyleydi aslında :) Fakat burada - Bolonya'da - ben "ya biraz daha oturalım, bir dakika hazırlanıyorum" derken, "hadi geç kalacağız" diye başımın etini yiyen İtalyan arkadaşlarım var. Nerede güneyde randevuya bir saat geç gelen İtalyanlar, nerede buradaki dakik olmaya fazlasıyla yaklaşmış İtalyanlar :)


İtalya'nın güneyinde her gün öğle vakti en az iki saat süren "siesta"lar hakim olurdu, açık yer bulamazdınız, sessizlik ve dinginlik. Burada bankalar harici öğle tatili yapan resmi olmayan bir yer henüz görmedim :)


Mutfağa dair de ayrımlar var, fark ettiğim ve büyük ihtimal daha henüz fark etmediğim birçok şey, su meselesinden daha dün bahsetmiştim biliyorsunuz.


Yazıları uzun tutmayı sevmiyorum biliyorsunuz, bu seferlik bu kadar olsun, yine konuşuruz bu konu üzerine ;)


NOT: Bu yazıma koyacak görsel ararken, "italia nord sud" yazdığımda çıkan makaslı İtalya görseli bile gerçeği gözler önüne seriyor sevgili İtalya severler.

bottom of page