Sevgili İtalyanca severler,
Bilmiyorum tüm kediler için böyle mi ama bizim Şevketiko tam bir zeytinyağı hastası ve günde 4-5 öğün almadan rahat etmiyor :) Zeytinyağını mutfak kapısının önüne koyduğumuz çay tabağına koyuyoruz ve bu yağ yalama süreci tam bir rituel şeklinde gerçekleşiyor.
Aklına düşen bir vakitte gidiyor çay tabağının önüne, kararlı bir şekilde duruyor, bizimle kısa bir göz teması kuruyor ve beklemeye geçiyor. Yağın geleceğinden emin bir halde tabağın başında nöbet tutuyor. En ufak bir mırın kırın, sıkılma yok. Hatta bizim yağı verişimiz biraz uzadıysa, 5 dakika, 10 dakika fark etmez, tabağın etrafına uzanıyor; hiiiç keyfini bozmuyor, "yok ya bu zeytinyağı gelmeyecek,
vazgeçeyim" demiyor. Çünkü yağ gelecek, aksi ihtimal dahilinde değil. E biz de eşek değilsek eninde sonunda o yağı o tabağa koyup yalanmasını izliyoruz.
Peki bunun İtalyanca öğrenmekle ne alakası var? 1- İtalyanca öğrenmeye karar verdiniz. - Şevketiko yağ istediğine karar verdi. 2- Harekete geçtiniz ve eğitime başladınız. - Şevketiko tabağın başına geçti ve bize sinyal verdi. 3- Israrla devam ettiğiniz sürece, İtalyanca konuşuyor olma hedefine varacağınıza inancınız tam. - Şevketiko yağın geleceğinden emin. 4- Eğitim boyunca, sonuca emin adımlarla ilerlediğinizin farkındalığı ile süreçten keyif aldınız. - Şevketiko Banu Alkan kıvamında beklemeyi sürdürdü. Ve mutlu son :)
Dikkat! Şevketiko yağ istediğinde aksiyon alıyor, "yağ bana gelir" diye yattığı yerde beklemiyor her seferinde tabağın önüne geliyor, üstüne düşeni yapıyor, gerisi kendiliğinden halloluyor. Yani aksiyon almak şart.
Karar verin, aksiyon alın, keyifle ısrarcı olun, mutlu son kaçınılmaz! ;)