Sevgili İtalya severler,
İtalya seyahatimizi en başından takip etmek isterseniz Roma' ilk günden başlamak üzere linke tıklayabilirsiniz.
Napoli'deki ilk günümüze de bu linkten ulaşabilirsiniz.
19 Temmuz 2022 Salı sabahı 6’da kalkıp, bizi bota bineceğimiz yere götürecek olan araçla buluşmak üzere Castel dell'Ovo'nun oraya yürüdük.
Kısa bir beklemeden sonra güzel bir araç geldi bizi almaya ve sanırım İtalya’ya geldiğimizden beri ilk defa klimalı bir araca bindik, momento di şükür (şükür anı) 😄
Bu turu da yine Türkiye’de iken ayarlamıştık. Burada araba kiralamadığımız için Amalfi kıyılarını gezmek tur harici çok zor olacaktı, biz de böyle bir yöntem tercih ettik, tabi ki turla gezi zamanları kısıtlı oluyor ama yine de biz memnun kaldık. Kişi başı 79 Euro ödedik. Detayları linkte bulabilirsiniz.
Araç bizi bota bineceğimiz limana getirdi ve orada gerekli bilet teslim işlemleri vs yapıldı. Akabinde botumuza bindik. Bu turun otobüslü versiyonları da var fakat yaz sıcağında tekneyi daha tercih edilir bulduk açıkçası, bir de Amalfi yolları oldukça zor, virajlı, botta püfür püfür gitmek varken... 🙂
Bir iki durağa daha uğrayıp yeni yolcular alarak Amalfi’ye yola koyulduk. Çok yakın bir yer olmadığını söylemek gerek, oldukça mesafesi var. Yolda rehber İngilizce ve İtalyanca olarak önünden geçilen yerleri anlatıyor; Capri adası, Vezüv Dağı, Sorrento vb.
Amalfi’de 3,5 saat serbest zaman verdiler. Bunu ister denize girerek isterseniz dolaşarak değerlendirebilirsiniz, biz bu turu tamamen “gezelim görelim” olarak değerlendirdik.
Amalfi sanatsal ve doğal güzellikleri ve tarihi dokusu ile tüm dünyada tanınan ve takdir edilen Campagna sahilinin en ünlü turizm merkezlerinden biri. Amalfi kıyıları UNESCO Dünya Mirası listesinde, Sorrento’dan başlayıp Salerno’ya kadar devam ediyor.
Mitolojide Amalfi, ismini Herkül’ün aşık olduğu su perisinden almış. Amalfi genç yaşta ölüp aşkları kısa sürünce Herkül onu dünyanın en güzel yerine gömeceğine dair söz vermiş ve onun şerefine Amalfi’yi inşa etmiş.
Amalfi limonu, onu tüm dünyada ünlü yapan benzersiz özelliklere sahip. Farklı yetiştirme yöntemleri ve özellikleri nedeniyle diğer limonlardan farklı. Ortalama olarak diğer çeşitlerden daha büyük ve hepsi en az 100 gr ağırlığındaymış.
Buraya geldiğimizde oldukça açtık, bir süre buranın spesiyali olan “Spaghetti al limone” nerede yiyebiliriz diye anlamaya çalıştık fakat öğlen saati itibariyle bir çok restoran da henüz açık değildi, dolayısıyla geçici olarak açlığı bastırmak adına bir kafeye girip dilim pizza yemeye karar verdik. Tabi ki çok bayılmadık ama buradaki en kötü pizza bile Türkiye’deki pizzalardan daha güzel bir tat bırakıyor ağızda, bunu söylemeden de geçemeyeceğim 😏 Bir dilim pizza 2 Euro, kola 2 Euro, bira nedendir bilinmez 5 Euro 😅 Sanırım özellikli bir biraydı (Amalfi birası diye geçiyor) ama Kadir sevmedi 😐
Büyük bir katedralin bulunduğu minnoş bir meydanı var.
Bu çeşmeye bayıldık, dönüp dolaşıp buraya çıktıkça ya su içtik, ya fotoğrafını çektik 😁
Burası da Amalfi soylularının antik mezarlığı: Chiostro del Paradiso. 1266 – 1268 yılları arasında inşa edilmiş.
Tabi ki limonla ilgili türlü çeşit hediyelik eşya ve yiyecek var. Limoncello, limon aromalı şekerler vs. Bu yediğimiz de turistler tarafından çok rağbet görenlerden; limonun içinde sorbe. Bizim kavun içi dondurma gibi 😊 Limonun içine toplam 4 çeşit sorbeden 2 çeşit seçiyorsunuz ya da isteğe göre tek çeşit de olabilir. 8 Euro ödedik, tek kişi için bence oldukça büyük, biz iki kişi bir tane tükettik.
Amalfi’nin çok tatlış, merdivenli, dar sokakları var, bunlar genelde birilerinin evlerine de çıkıyor. Tabi bizim gibi turistler tarafından fotoğraf çekmek ve alınan şeyleri oturup burada tüketmek amaçlı da kullanılıyor, malum İtalya'da birçok yiyecek satıcısı oturacak yer sunmuyor 😅
Eğer burada bulunan Kağıt Müzesi vb. birkaç yere girmeyecekseniz ya da oturup geniş geniş yemek yemeyeceksiniz 3 buçuk saat fazla, biz bir noktadan sonra merdivenlerde oturup gölgeye sığındık (tabi önceki günlerin de yorgunluğu vardı, yoksa gezilecek çok mağaza da var) 🤗
Amalfi’den sonraki durağımız “Positano” idi. Burada enteresan bir şekilde sadece 1 saat verdiler, dolayısıyla hedefimiz tepeye çıkıp, evleri arkamıza alarak güzel fotoğraflar çekebilmek oldu 😊
Positano dik merdivenler, dolambaçlı patikalar ve özellikle yukarı doğru konumlanan rengarenk ev manzarası ile karakterize olan dikey bir şehir. İtalya’nın en gözde ve romantik kasabalarından. Bir zamanlar sadece küçük bir balıkçı kasabası olan Positano, 1950’li yıllarda sanatçılar ve yazarlar tarafından keşfedilmeye başlayınca çok hızlı popüler olmuş.
Bu pozları çekebilmek adına hızla yukarılara doğru yürümeye başladık, belirli yerler var hatta; merdivenle çıktığınızda kaçıncı merdiven olduğunu yazmışlar, fotoğraf çekme noktası olarak belirlenmiş 👇
Fotoğraflarımızı çektikten sonra yine aynı yoldan inerken, yolumuz üzerindeki krepçiden panna ve çilekli krebimizi hüpletip (tabi ki sıra bekleyerek ve aldıktan sonra yine oturacak yer arayarak😅) botta yerimizi aldık.
Bot bizi karaya bıraktığında saat 18 civarıydı, aynı şekilde servisle bizi aldıkları yere bıraktılar, biz yolda inip “Porta Nolana – Nolana Kapısı”ya uğradık. Bu kapının arka tarafı bize tekin görünmedi, aklınızda olsun.
Yemek için; tüm bloglarda şiddetle önerilen, instagram takipçilerimin “mutlaka gidin” diye yazdıkları “Antica Pizzeria da Michele”ye gittik. Pizzacının çevresi sıra bekleyen insan yığını ile doluydu. İnsanlar sıra alıp, ya ayakta ya da kaldırımın üzerine serilmiş kartonların üzerine oturup numeratörden sıralarını takip ediyorlar. Biz gittiğimizde “99” gösteriyordu, bize verilen sıra ise “35”ti, numeratör iki haneli olduğu için 99’dan sonra başa dönüyor. 1 saat bekledikten sonra girebildik.
4 alternatif var;
- Margherita (domates, mozzarella, fesleğen, zeytinyağı)
- Margherita extra
- Marinara (domates, zeytinyağı, kekik ve sarımsak)
- Cosacca (domates, fesleğen, pecorino peyniri, karabiber)
- Marita (yarısı marinara, yarısı margherita)
Bunu yedikten sonra “Türkiye’de pizza yiyemiyorum” sendromu kaçınılmaz🤤 İçecekler şişe ile geliyor fakat bardaklar plastik. Servis çok hızlı, pizza çeşidinin az olması da tabi buna hizmet ediyor. Bizi en çok şaşırtan ödediğimiz hesap oldu. İki dev pizza (5'er Euro), bir kola (2,5 Euro), bir biraya (2,5 Euro) 16,5 Euro (1 Euro da copertura var çünkü) ödedik. Roma’daki 40-50 Euro hesaplardan sonra bir afalladık tabi 😅 Aslında margherita pizza, maliyeti itibariyle ucuz bir yiyecek, dolayısıyla yenilen yerin turistikliği vs kriterine göre 4-7 Euro arası dolaşıyor anladığım kadarıyla. Yine de kapısında yatıp sıra beklediğiniz bir pizzacıda, dışarıda başka bir pizzacıda vereceğiniz minimum parayı veriyorsunuz! 😲
Pizza sonrası bayram yapmış midelerimizle otelimize geri döndük, ertesi gün yeni maceralar bizi bekler...🤗
Napoli'deki üçüncü günümüz için linke tıklayabilirsiniz.